2007-ன் நடுப் பகுதியில் பொட்டு அம்மானின் பிரான்ஸ் பிரதிநிதி, “ஆயுத டீல் ஊத்திக் கொண்டது” என்பதை வன்னிக்கு அறிவித்தார். ”ஆனால், மற்றொரு டீலை பிடித்திருக்கிறேன். ஐவரி கோஸ்டில் புலிகளுக்காக கப்பல் ஒன்றை வாங்கலாம். மேலும் கொஞ்சம் பணம் தேவை” என்றார்.

இந்த கப்பல் நிதிக்காக, ஐரோப்பிய நாடு (சுவிஸ்) ஒன்றில் தமிழ் மக்களிடம் பிரத்தியேக வசூல் செய்யப்பட்டது. “உங்கள் பெயரில் பேங்கில் கடன் எடுக்கிறோம். அதன் மாத இன்ஸ்டால்மென்டை நாமே கட்டி விடுகிறோம்” என்ற டீலில் சில மில்லியன் டாலர்கள் சேர்ந்தன. அவை ஐவரி கோஸ்ட் கப்பலுக்காக அனுப்பி வைக்கப்பட்டன.

கடல் புலிகளின் தலைவர் சூசை இயக்கிய கப்பல்கள் ஒவ்வொன்றாக ஆயுதங்களுடன் வந்து அடிபட்டு மூழ்கிவிட்ட நிலையில், இந்த ஐவரி கோஸ்ட் கப்பல் எங்கே என்று கேட்டார் பிரபாகரன்.

“வந்துகொண்டு இருக்கிறது” என்று சொன்னார்கள். 2009-ம் ஆண்டு மே மாதம் யுத்தம் முடியும்வரை ஐவரி கோஸ்ட் கப்பல் வரவில்லை. அதற்குப் பின், “கப்பல் எங்கே?” என்று கேட்க ஆளில்லை.

வராத கப்பலுக்காக சுவிஸ்ஸில் பல தமிழர்கள் இன்னமும் இன்ஸ்டால்மென்ட் கட்டிக் கொண்டு இருக்கிறார்கள்.

சரி. கப்பல் வாங்க போன பொட்டு அம்மானின் ஆள் எங்கே? அவர் ஐரோப்பிய நாடு ஒன்றில், 3 சூப்பர் மார்க்கெட்டுகளுக்கு உரிமையாளராக ஜம்மென்று இருக்கிறார். அடுத்த ஈழப் போர்வரை அவர் வியாபாரத்தை கவனிக்கட்டும்.

“புலிகள் ஏன் தோற்றார்கள்?” என்று கேட்டால், “அவர் காட்டிக் கொடுத்தார், இவர் காட்டிக் கொடுத்தார்” என்று திரும்பிய திசையில் எல்லாம் கைகளை காட்டுகிறார்கள். புலிகள் தோற்ற முக்கிய காரணமே, யுத்தம் புரிய போதிய ஆயுதங்கள் இல்லாமைதான். 2002-ம் ஆண்டின்பின், வன்னிவரை போய் சேர்ந்ததே மொத்தம் சுமார் 25 டன் (25,000 கிலோ) மட்டுமே. அதாவது 7 ஆண்டுகளில், அடிபடாமல் போய்ச் சேர்ந்தவை அவ்வளவுதான்.

ஆயுத வியாபாரத்தின் அரிச்சுவடிகூட தெரியாத ஆட்கள் ஆயுதம் வாங்க நியமிக்கப்பட்ட நிலையில், இவர்களை காட்டிக் கொடுக்க யாராவது வெளியே இருந்து வரவும் வேண்டுமா? சொந்த முயற்சியிலேயே சொதப்பினார்கள் என்று பச்சையாக சொல்ல முடியாது. “யாரோ காட்டிக் கொடுத்தார்கள்” என்றே கௌரவமாக வைத்துக் கொள்வோம்.

லண்டனில் உள்ள புலிகளின் முக்கியஸ்தர் ஒருவர், கடல் புலிகளுக்காக Naval Optronics Radar Tracker சாஃப்ட்வேர் ஒன்றை வாங்க, தமது சொந்த கிரெடிட் கார்டில் ஆர்டர் கொடுத்ததை சொல்லவா? கனடாவில் இருந்து ஆயுதம் வாங்க அமெரிக்கா போன புலிகளின் பிரதிநிதிகள் இருவர், ஆயுத வியாபாரி அமெரிக்க உளவுத்துறை FBI ஏஜென்ட் என்பதைகூட புரிந்து கொள்ளாமல், பேரம் பேசி சிக்கிக் கொண்டதை சொல்லவா?

சொந்தமாகவே சிக்கிக் கொள்ளும் திறமைசாலிகளை காட்டிக் கொடுக்க, வெளியே இருந்து யாராவது ‘துரோகி’ வரவும் வேண்டுமா?

2002-ம் ஆண்டுவரை புலிகளுக்கு கே.பி.-யின் ஆயுத சப்ளை ஒழுங்காக சென்று கொண்டிருந்த காரணம், அந்த ட்ரேடின் நெளிவு சுழிவுகள் அவருக்கு தெரிந்திருந்ததே. அப்போது போய் இறங்கிய ஆயுதங்கள்தான் புலிகளின் ராணுவ வெற்றிகளுக்கு பெரிதும் காரணமாக இருந்தன.

தோளில் வைத்து டாங்கிகளையே சுடக்கூடிய RPG (Rocket Propelled Grenade – shoulder-fired, anti-tank weapon system which fires rockets equipped with an explosive warhead) கே.பி.-யால் புலிகளுக்கு அனுப்பி வைக்கப்பட்ட போது, இலங்கை ராணுவத்திடமே அவ்வகை ஆயுதங்கள் இருக்கவில்லை. புலிகள் அவற்றை உபயோகித்தபோது, அது என்ன என்று புரியாமல் திணறியது இலங்கை ராணுவம்.

புலிகள் அந்த ஆயுதத்தை உபயோகித்து தாக்குதல் நடத்தியபோது, புலிகளின் தளபதிகள் மட்டத்தில், “இதை யார் அனுப்பியது?” என்ற பேச்சே பிரதானமாக இருந்தது. அப்போது, புலிகளின் சில தளபதிகள் சென்னையில் இருந்தனர். ஆயுதங்கள் அனுப்பியதால் இயக்கத்துக்குள் ஏற்படும் கியாதி எப்படியானது என்பதை, புலிகளுக்கு RPG போய்ச் சேர்ந்த நாட்கள் காட்டின.

பின்னாட்களில், வன்னிக்குள் இலங்கை ராணுவத்தின் கமாண்டோ தாக்குதலில் கொல்லப்பட்ட புலிகளின் தளபதி சங்கரும் அப்போது சென்னையில் இருந்தார். (சங்கர்தான் புலிகளின் விமான பிரிவை ஆரம்பத்தில் உருவாக்கியவர்)

சென்னையில் இருந்த சங்கர், தமது சோலோ முயற்சி ஒன்றில் புலிகளுக்கு ஆயுதம் இறக்க முயன்றார். அவருடைய தொடர்பாளர்கள் இருவர் லண்டனில் இருந்தார்கள். இவர்களது முயற்சியில் ஆயுதம் இறக்க, சூயஸ் கால்வாய் அருகே, செங்கடலில் புலிகளின் கப்பல் ஒன்று காத்திருந்த கதையை அடுத்த வாரம் பார்க்கலாம்…

http://viruvirupu.com/final-days-at-eelam-war-truth-15/20742/